Jest to pozostawiony w stanie naturalnym, pokruszony i przesiany materiał z węgla kamiennego o niezwykle wysokiej twardości i odporności na ścieranie. Naturalny antracyt jest w dużej mierze obojętny chemicznie.
Cechy ziarna można opisać w następujący sposób:
HYDRO–ANTRACYT N jest używany do wszystkich powszechnych zastosowań filtracyjnych. Antracyty węgla kamiennego z uwagi na swój obojętny charakter nie wykazują żadnych specyficznych własności.
Materiał ten uzyskuje się z węgla brunatnego, który został poddany obróbce termicznej. W porównaniu do HYDRO–ANTRACYTU N wykazuje on mniejszą twardość i nieco mniejszą odporność na ścieranie.
Cechy ziarna można opisać w następujący sposób:
HYDRO–ANTRACYT H jest używany do wszystkich powszechnych zastosowań filtracyjnych. Poprzez obróbkę wstępną materiał uzyskuje właściwości adsorpcyjne, które można oszacować na poziomie ok. 25 % aktywności węgla aktywnego.
Dzięki temu materiał powoduje usunięcie ozonu i redukcję zawartości związanego chloru, a nawet usuwanie THM. Dlatego preferuje się stosowanie HYDRO–ANTRACYTU H do oczyszczania wody w basenach i na pływalniach.
Porowata i popękana struktura ziarna zapewnia dobre warunki do tworzenia „błony biologicznej”. To wyjaśnia szczególnie dobrą przydatność porowatego materiału do biologicznie i katalitycznie przebiegających procesów filtracyjnych, jak np. filtracja ścieków i ich uzdatnianie, usuwanie żelaza i manganu.
Materiał ten jest to specjalny węgiel poddany obróbce termicznej.
Cechy ziarna można opisać w następujący sposób:
Ze względu na wysoką porowatość materiał nadaje się do usuwania ozonu.
HYDRO–ANTRACYT P charakteryzuje się najwyższym stopniem czystości spośród wszystkich materiałów do złóż wielowarstwowych i jest chemicznie obojętny także w wysokich temperaturach. Materiał ten nie wydziela kwasu krzemowego i dlatego nadaje się do filtracji kondensatu.
Czytaj także: